Tijdens mijn zoektocht naar een leuke boot om aan te klussen en wedstrijden mee te zeilen dacht ik aan mijn ouwe heer. Mijn vader was een vervend zeiler en ik mocht een keer (Ik spreek over zeker 35 jaar geleden) samen met een vriend met hem meevaren in de pampus klasse tijdens de Sneekweek. 

Wij zijn daar toen als gezin ook heen gegaan om op het starteiland te kijken naar het geweldige schouwspel. Toen was Ik enorm onder de indruk van de statige Pampussen die daar scherp aan de wind voeren.

In de jaren daarna heb ik zelf de Sneekweek gevaren met mijn Europe en ook met de Schakel van Martijn Stam, maar da’s allemaal lang geleden.

Mijn vader heeft in zijn jeugd geen Pampus, maar Vrijheid gezeild. Tijdens de befaamde Molentocht (schaatsend over de Rottemeren) kwam ik met mijn vader een half gezonken Vrijheid tegen in de plaatselijke jachthaven, het bleek zijn oude Vrijheid te zijn, de “De Halve Maen” . 

Voor de restauratie ben ik naar Rexwinkel in Numansdorp gegaan. Daar was nog wel plek in de loods en ik mocht zelf ook mee klussen onder het toeziend oog van de ervaren rot in het vak. De werf ligt halverwege mijn werk in Bergen op Zoom. ’s Middags, op weg naar huis, kon ik nog even langs om met de hulp van de eigenaar, diverse werkzaamheden te verrichten. Gangen en spanten vervangen, alle naden, de spiesen (uitgefreesd en voorzien van smalle latjes om de kieren te dichten) en vervolgens schuren, schuren en nog eens schuren om uiteindelijk te kunnen lakken, lakken en nog eens lakken. Na 10 lagen was mijn boot eindelijk klaar! En wat was ‘ie prachtig geworden! 

En dan de naam, het mag jullie duidelijk zijn, dat werd natuurlijk “De Halve Maen”, naar de Vrijheid van mijn vader. Die zijn boot had vernoemd naar  “De Halve Maen” die als eerste New York aan deed. In 1933 zat mijn opa met zijn ouders aan boord, zij remigreerde van New York terug naar Rotterdam.

Op naar Aegir, mijn oude cluppie waar ik, na ruim 25 jaar afwezigheid, terugkeerde. Er liepen nog een paar bekende koppen rond! Leuk! 

De Pampus en ik werden daar hartelijk ontvangen, we gingen meteen het water op. Vrijwel direct mee gedaan met de Bitterballen races. Reeuwijk aangedaan en het 85 jarig bestaan van de Pampus meegevierd op Loosdrecht. Maar het eigenlijke doel was natuurlijk De Sneekweek! Dat moest en zou gebeuren. En dat gebeurde ook. Met de hulp van Wilko, Roos en John een geweldige week gehad.

Dit seizoen verloopt tot nu toe helaas niet zoals gepland, het “virus” legt ook Aegir plat, we kunnen er niet terecht. Ik had letterlijk net mijn kwast neergelegd, toen het bericht kwam dat we het terrein van Aegir niet meer op mogen. Hopelijk worden alle beperkingen weer snel opgeheven en mogen we met z’n allen weer het water op om lekker te “Bitterballen” en wellicht ook met een club enthousiastelingen mee te varen aan de Rottemerencup, De plek waar ik de originele “De Halve Maen” ooit heb zien liggen.

Martijn Sparius

Heb jij ook een verhaal dat je met Aegir wil delen, een boottocht of restauratie, een deelname aan een wedstrijd of wat niet meer stuur, dan een e-mail aan communciatie@wv-aegir.nl